لوگو وب‌سایت گروه روان‌پزشکی و روان‌شناسی ویان

تماس با تمام بخش‌های گروه ویان

۰۲۱۹۱۰۰۷۳۹۳

واتس‌آپ برای ایرانیان مقیم سایر کشورها

۹۸۹۰۲۲۳۲۶۰۸۰

۹۸۹۳۳۰۶۲۰۹۱۱

گروه روانپزشکی ویان / کودک و نوجوان / دکتر درمان بیش فعالی کودکان در تهران + علت و علایم

درمان بیش فعالی کودکان در بهترین مرکز درمان بیش فعالی کودکان در تهران

اختلال بیش ­فعالی کودکان  یا به ­طور اختصار ADHD یک اختلال روانپزشکی است که در کودکان، نوجوانان و حتی در بزرگسالان دیده می­شود. علامت اصلی اختلال بیش ­فعالی/ کم ­توجهی شامل کاهش توجه، افزایش تکانشگری و بیش ­فعالی است، که باید تا قبل از سن 12 سالگی خود را نشان دهد.ممکن است در گروهی از کودکان علائم بیش فعالی و تکانشگری. در گروهی دیگر تظاهرات کم توجهی و در گروه سوم هر دو سری علائم، یعنی بیش فعالی و نقص توجه بروز کند

.

علت و دلایل بیش فعالی  کودکان در تهران

به گفته روانشناسان کودک علت اختلال بیش فعالی در کودکان عمدتاَ منشا ژنتیکی دارد و میزان ارثی بودن آن حدود 75 درصد است. اصولاَ احتمال بروز آن در دوقلوها خیلی بیشتراست.همچنین در خواهر و برادرها نیز بیشتر از سایرین است. همچنین عوامل مغزی و آسیب به سیستم عصبی کودک و نقص در تکامل سیستم اعصاب نیز می­ تواند از علل بیماری باشد. کودکان مبتلا احتمالاً در قسمت­هایی از مغز که مسئول توجه، تمرکز و تنظیم فعالیت ­های حرکتی است دچار نقائص جزئی هستند.

سایر عواملی که می توان نام برد نیز شامل مواجهه با مواد سمی و عفونت در دوره پیش از تولد و هنگام بارداری، زودرس بودن نوزاد، تهاجم مکانیکی پیش از تولد به دستگاه عصبی جنین یا عفونت، التهاب و ضربه در اوایل شیرخوارگی می ­باشد.

سایر عوامل روانی اجتماعی مثل سوء رفتار مزمن و شدید، بدرفتاری و غفلت با برخی علائم رفتاری همراه هستند که با اختلال ADHD همپوشانی دارند. برخلاف برخی تصورات چگونگی روش­ های فرزند پروری والدین در ایجاد بیماری نقشی ندارد. اگرچه برخورد و مواجهه مناسب والدین با نشانه ­های بیماری و اختلالات رفتاری ناشی از آن می ­تواند در کنترل علائم و جلوگیری از عوارض بعدی موثر باشد.

 

درمان اختلال بیش فعالی کودکان و نوجوانان

 

 

سن بروز اختلال بیش فعالی کودکان

با توجه به اینکه عوامل ارثی در ایجاد اختلال ADHD نقش مهمی دارد، ممکن است علائم در دوران شیرخوارگی آغاز شود. هر چند به ندرت تا قبل از دوره نوپایی تشخیص داده می ­شود. شیرخواران مبتلا به اختلال بیش فعالی کم توجهی  در گهواره فعالند، پرتحرک هستند و دست و پای خود را زیاد حرکت می ­دهند، خواب کمی دارند، کم غذا هستند و زیاد گریه می ­کنند. شیخواران بیش فعال نسبت به محرک­ها بسیار حساسند و تحت تاثیر سروصدا، نور، دما یا سایرتغییرات محیطی دچار آشفتگی گردند.آنها عکس ­العمل بیش از معمول از خود نشان دهند.

لازم به ذکر است که این اختلال معمولا تا سن 3 سالگی شروع می ­شود. اما به جز موارد بسیار شدید عموماَ تا زمانی­ که کودک وارد پیش ­دبستانی یا مدرسه نشده باشد، نمی توان آن را تشخیص داد. یعنی تا زمانی که اطلاعات معلم در مورد مقایسه توجه، تکانشگری و پرتحرکی کودک با همسالانش در دست باشد و علائم، حداقل در دو محیط بروز کند و همچنین با کارکرد تحصیلی و موقعیت­ های اجتماعی  متناسب با رشد کودک تداخل کند.

در ویدیو زیر فاطمه نگهبان روانشناس و نورو تراپیست مرکز ویان در مورد ارزیابی AHDH  بیش فعالی کودکان در مرکز ویان توضیح می دهد.

 

شیوع اختلال بیش فعالی و کم توجهی در کودکان

اختلال بیش فعالی/ کم توجهی حدوداَ در 5-8 درصد کودکان سنین مدرسه وجود دارد. 60-85 درصد کودکانی که در سنین ابتدایی این تشخیص را دریافت کرده ­اند، در نوجوانی نیز واجد ملاک ­های این اختلال هستند. حتی تا 60 درصد آنها علائم­ شان تا بزرگسالی ادامه می ­یابد.  در 40 درصد مابقی، علائم در زمان بلوغ یا اوایل بزرگسالی فروکش می­کند.

حتی در 4 درصد بزرگسالان نیز این اختلال وجود دارد. بیش فعالی در بزرگسالان با توجه به فقدان اطلاعات مدرسه و اطلاعات مشاهده قابل دسترس، عموماً بصورت خود گزارشی تشخیص داده می ­شود و به ­همین دلیل گذاشتن تشخیص درست در بالغین دشوارتر از کودکان است. میزان اختلال بیش فعالی/ کم توجهی در والدین و خواهر و برادران کودک مبتلا به این اختلال 2 تا 8 برابر شایع ­تر از جمعیت عمومی است و اصولاَ در پسران شایع ­تر از دختران است.

 

 

به نقل از : brieflands.com

Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) affects approximately 5-8% of school-aged children. 60-85% of children diagnosed in early childhood continue to meet criteria for the disorder as adolescents. Up to 60% of these children continue to have symptoms into adulthood. In the remaining 40%, symptoms resolve during puberty or early adulthood

 

 

 

اختلال بیش فعالی کودکان در تهران تا چه سنی ادامه دارد؟

در برخی کودکان مبتلا علائم پرتحرکی برطرف می ­شود. ولی کاهش میدان توجه و مشکلات کنترل تکانشگری باقی می­ ماند. معمولا پرتحرکی نخستین علامتی است که فروکش می ­کند و حوا­س­ پرتی آخرین علامتی است که برطرف می ­شود. اما باید در نظر داشت که ADHD در اواسط کودکی فروکش نمی ­کند. پایداری اختلال را می­ تواند از روی سابقه خانوادگی اختلال، حوادث منفی زندگی، همراهی علائم و مشکلات رفتاری، افسردگی و اختلالات اضطرابی پیش­بینی کرد. احتمال بهبود قبل از ۱۲ سالگی کم است. اگر بهبودی روی دهد معمولاً بین 12 تا 20 سالگی است.

بهبود ممکن است با زندگی نوجوانی و بزرگسالی پربار، روابط بین ­فردی رضایت ­بخش و یادگارهای معدودی از اختلال همراه باشد. ولی اکثر بیماران مبتلا بهبودی نسبی پیدا می کنند و مستعد مشکلات دیگری در آینده هستند. و بدون درمان تنها یک سوم تا نصف کودکان ADHD می ­توانند با علائم خود در زندگی ­شان منطبق شوند.

در 60 درصد مواردی که علائم ممکن است تا دوران بزرگسالی دوام بیاورد، ممکن است بیش فعالی کاهش یابد ولی همچنان تکانشی و مستعد حادثه باقی می­ مانند. هرچند پیشرفت ­های تحصیلی و آموزشی این افراد پایین ­تر از سایر افراد است ولی سابقه اشتغال اولیه آنها از کسا­نی ­که تحصیلات مشابه دارند متفاوت نیست.

 

اختلال-بیش-فعالی-کودکان

 

آینده کودکان بیش فعال

بسیاری از کودکان بیش‌فعال با گذر زمان و بهبود مهارت‌های سازگاری و توانایی‌های تنظیم خودکنترل، در طول رشد و توسعه‌یشان بهبود می‌یابند. با این حال، هر کودک بیش‌فعالی نیاز به حمایت و مدیریت دارد.

از طریق تحقیقات و پژوهش‌های علمی، مشخص شده است که کودکان بیش‌فعال در برخی موارد ممکن است مشکلاتی از جمله مشکلات توجه و تمرکز، کنش‌های تنیده و ناپایداری را تجربه کنند. اما با رسیدن به سن بزرگتر و قدرت تنظیم خودکنترل بیشتر، می‌توانند یادگیری و پیشرفت کنند.

تکنولوژی و علم روزافزون در زمینه بررسی و مدیریت کودکان بیش‌فعال نیز پیشرفت کرده است. روش‌های شناختی رفتاری، تمرینات تمرکز و توجه، درمان دارویی و روش‌های مشاوره می‌تواند کودکان را در بهبود و مدیریت بیش‌فعالی یاری کند.

علاوه بر این، محیط خانوادگی و آموزشی نقش مهمی در مدیریت بیش‌فعالی کودکان دارد. پشتوانه عاطفی و حمایت مثبت از سوی خانواده، تفهیم و همکاری مدرسان و اطرافیان، ایجاد محیطی آرام و منظم و تدابیر مدیریتی مثبت می‌تواند به کودکان کمک کند تا در مدیریت بیش‌فعالی خود موفق شوند.

با این حال، با توجه به پیشرفت‌های علمی و روش‌های مدیریت بیش‌فعالی، امیدواریم که کودکان بیش‌فعال بتوانند در جامعه با موفقیت زندگی کنند و به پتانسیل‌های خود دست یابند.

علائم بیش فعالی کودکان در تهران

  • کودک غالباً با دست­ هایش بازی می ­کند، دست و پاهایش را تکان می ­دهد و روی صندلی وول می ­خورد.
  • غالباً در کلاس یا جاهای دیگری که انتظار می ­رود شخص بنشیند صندلی خود را ترک می­ کند و در جاهایی که مناسبتی ندارد راه می­ رود. یا از در و دیوار بالا می­ رود.
  • غالباً بازی یا فعالیت ­هایشان پر سر و صدا است.
  • پرتحرک و پرفعالیت هستند. هرلحظه در حال راه رفتن هستند، انگار موتوری درون بدن آنهاست که آنها را به حرکت دائمی مجبور می ­کند. نمی­ توانند آرام بنشینند و بی ­قرارند.
  • معمولاً زیاد صحبت می ­کنند.
  • خوردن و خوابیدن آنها منظم نیست و در همه چیز دخالت می ­کنند و مراقب دائمی نیاز دارند.

 

علائم-بیش-فعالی-کودکان-در-تهران---

 

علایم بیش فعالی در کودکان 3 ساله

توجه داشته باشید که همه کودکان در این سن انرژی زیادی دارند و رفتارهای پر جنب و جوش از آن‌ها سر می‌زند. اما اگر این رفتارها شدید و مداوم باشند و در عملکرد کودک تداخل ایجاد کنند، ممکن است نشانه‌ای از بیش فعالی باشد.

علائم رایج بیش فعالی در کودکان 3 ساله عبارتند از:

  • مشکل در تمرکز: کودک نمی‌تواند به یک فعالیت یا بازی برای مدت طولانی توجه کند و به سرعت حواسش پرت می‌شود.
  • بیش‌فعالی: کودک دائماً در حال حرکت است، نمی‌تواند آرام بنشیند و به نظر می‌رسد همیشه در حال دویدن یا بالا رفتن است.
  • تکانشگری: کودک بدون فکر کردن عمل می‌کند، ممکن است قبل از فکر کردن صحبت کند یا اشیاء را پرتاب کند.
  • مشکل در کنترل رفتار: کودک ممکن است در پیروی از قوانین و دستورالعمل‌ها مشکل داشته باشد و به راحتی عصبانی شود.
  • مشکل در تعامل با دیگران: کودک ممکن است در برقراری ارتباط با همسالان مشکل داشته باشد و به نظر برسد که همیشه در حال دعوا یا درگیری است.
  • مشکل در خواب: کودک ممکن است مشکل در به خواب رفتن یا خوابیدن داشته باشد.
  • مشکل در انجام کارهای روزمره: کودک ممکن است در انجام وظایف ساده مانند پوشیدن لباس یا خوردن غذا مشکل داشته باشد.

 

علایم بیش فعالی در کودکان ۸ ساله

علائم بیش فعالی در کودکان ۸ ساله ممکن است نسبت به کودکان کوچکتر متفاوت باشد.رایجترین مشکلات به شرح زیر است.

  • مشکل در تمرکز

به سختی می‌توانند روی تکالیف مدرسه تمرکز کنند.حواسشان به راحتی پرت می‌شود.فراموش‌کار هستند و اشیاء را گم می‌کنند.به نظر می‌رسد که به حرف‌های دیگران گوش نمی‌دهند.

 

  • بیش فعالی

دائماً در حال حرکت هستند و نمی‌توانند آرام بنشینند.در کلاس درس یا در حین انجام تکالیف بی‌قرار هستند.به طور مداوم با دست و پاهایشان ور می‌روند.

 

  • تکانشگری

قبل از اینکه فکر کنند صحبت می‌کنند یا عمل می‌کنند.نوبت دیگران را رعایت نمی‌کنند.به راحتی عصبانی می‌شوند و ممکن است پرخاشگر باشند.

 

  • مشکلات اجتماعی

در برقراری ارتباط با همسالان مشکل دارند.دوستان کمی دارند یا اصلاً دوست ندارند.ممکن است در فعالیت‌های گروهی مشکل داشته باشند.

 

  • مشکلات تحصیلی

نمرات پایین دارند.تکالیف خود را به موقع انجام نمی‌دهند.در کلاس درس حواسشان پرت می‌شود.

 

  • مشکلات خواب

مشکل در به خواب رفتن یا خوابیدن دارند.شب‌ادراری دارند.

 

بیشتر بخوانید : بهترین روانشناس کودک

شکایت معلم از کودکان بیش فعال

بسته به شدت اختلال معلمین شکایت دارند که معمولاً یک یا دو زنگ اول را تحمل می­ کنند. اما در ساعات نزدیک ظهر بی ­قرار و پرتحرک می­ شوند. به عناوین مختلف سرجای خود می­لولند یا با همکلاسی ­های خود صحبت می ­کنند.  یا برای بیرون رفتن از سرکلاس درخواست مکرر دارند (معلمین معمولاً این کودکان را بازیگوش می ­نامند) و معتقدند که آنان نظم کلاس را برهم می ­زنند در حالی که این کودکان تحمل یک یا یک و نیم ساعت سرکلاس نشستن را به ­طور مداوم ندارند

 

علائم -بیش فعالی- یا -ADHD

علائم نقص توجه در بیش فعالی کودکان

  • این کودکان در حفظ و نگهداری توجه روی امور ناتوانند یعنی میدان توجه آنها کوتاه است و دچار حواس ­پرتی می ­شوند. برای تمام کردن تکالیف­ شان ناتوانند و تمرکز ضعیف و پایینی دارند. این اختلال تمرکز در کارهایی که فعالیت­ دائم و جدی مغزی لازم دارد، به چشم می ­خورد. از همچین کارهایی که نیاز به کوشش ذهنی دارد، اجتناب می ­کند.
  • غالباً از توجه به جزییات ناتوان هستند و در امور تحصیلی، کار یا سایر فعالیت ­ها مرتکب اشتباهات ناشی از بی ­دقتی می ­شوند.
  • این کودکان در حافظه و یادآوری مشکل دارند و در فعالیت ­های روزمره غالباً فراموش ­کار هستند.
  • در مدرسه قادر به انجام دستورالعمل ­ها و پیگیری دستورات و اتمام کارها نمی ­باشد. مانند اتمام تکالیف درسی و نیازمند توجه بیشتر از سوی معلمین هستند.
  • در منزل اغلب از خواسته ­های والدین پیروی نمی­ کنند و ممکن است برای تکمیل تکالیف نسبتاَ ساده لازم شود والدین چندبار به آنها گوشزد کنند.
  • به نظر می ­رسد مغز این کودکان اطلاعات محیطی را بیش از حد لازم می ­گیرد، یعنی در انتخاب و توجه به اطلاعات لازم و بی­ توجهی و حذف اطلاعات به­ درد انخور ضعف دارد.
  • هنگام صحبت مستقیم با او، به نظر می ­رسد که گوش نمی ­کند.
  • غالباً محرک­ های بیرونی حواسش را به آسانی پرت می­ کنند.

 

شکایت معلم از کودکان با نقص توجه

شکایت معلم این است که با تاخیر پاسخ می ­دهند. آن ها آشفته­ اند، فراموش ­کارند، اشیاء شان را گم می­ کنند، در رویاهای روزانه فرو می روند، قادر به اتمام تکالیفشان نیستند و به صحبت ­های آموزگار گوش نمی ­دهند.

علائم تکانشگری در کودکان بیش فعال

  • در مدرسه ممکن است به سرعت پاسخ دادن به سوالات امتحانی را شروع کنند اما پس از جواب دادن یکی دو سوال دست از فعالیت بردارند.
  • ممکن است در پاسخ دهی به سوالات نتوانند منتظر نوبت خود بشوند. قبل از پایان سوال جواب می ­دهند و می ­خواهند به ­جای هر کس دیگری پاسخ دهند. در خانه نیز قادر نیستند حتی برای چند لحظه هم خاموش و ساکت باشند.
  • این کودکان تکانشی و ناگهانی عمل می ­کنند و دچار بی­ ثباتی هیجانی بوده و تحریک پذیر و انفجاری هستند. رفتارشان غیرقابل پیش ­بینی است.

منظور از تکانشگری این است که قبل از اندیشیدن اقدام و عمل می­ کنند. تغییرات ناگهانی فعالیت دارند، در سازماندهی کارها و وظایف ضعف دارند و در کلاس دایما از سرجای خود می ­پرند.

  • به خاطر رفتار تکانشی و ناگهانی­ شان، آنها در به تاخیر و تعویق انداختن ارضا نیازهای خودشان ناتوانند و این خصوصیات مشخص آنهاست. چنین کودکانی اغلب مستعد حادثه هستند.
  • این کودکان در حفظ و تنظیم رفتارشان ناتوانند، در نتیجه اغلب نمی­ توانند رفتار مناسبی که لحظه به لحظه با شرایط محیط هماهنگ باشد، را از خود نشان دهند.
  • سریع از کوره در می ­روند و در فعالیت­ های خطرناک شرکت می ­کنند کارهای پرخطر انجام می ­دهند و نمی ­توانند پیامدهای رفتارشان را پیش ­بینی یا ارزیابی کنند و احتمال صدمه دیدن آنها زیاد است و به عواقب منفی رفتارشان فکر نمی ­کنند.
  • رعایت قوانین منزل و مدرسه برای آنان مشکل است. آن ها برای پیروی از قوانین توجه بیشتری لازم دارند و برای داشتن روابط اجتماعی مناسب با همکلاسی ­ها مشکل دارند.
  • کودکان تکانه ­ای در سنین قبل از مدرسه در خطر تصادفات، اتفاقات و مسمومیت ­ها هستند. باید با دقت مراقب آنها بود، چون اغلب از خطر ناآگاه هستند.

 

 

شکایت والدین از تکانه­ای بودن فرزندانشان

تا از چیزی خوشش بیاید، آن را می ­خواهد و می ­گیرد. بقیه را هل می ­دهد و کتک می ­زند. در عبور از خیابان اگر دستش را نگیرند تصادف می ­کند. دستش را با اجاق یا بخاری می ­سوزاند. در بازی قادر به کنترل خود نمی ­باشد و معمولاً از طرف دوستان طرد می ­شود.

 

روش‌های درمان بیش فعالی از نظر بهترین دکتر بیش فعالی در تهران

خوشبختانه، روش‌های درمانی مؤثری وجود دارد که به افراد مبتلا کمک می‌کند تا علائم خود را مدیریت کنند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند. درمان ADHD معمولاً شامل ترکیبی از دارودرمانی، رفتاردرمانی، آموزش والدین و تغییرات سبک زندگی است. در ادامه به بررسی این روش‌ها می‌پردازیم:

 

۱. دارودرمانی

داروها یکی از رایج‌ترین روش‌های درمان ADHD هستند و به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: داروهای محرک و داروهای غیرمحرک. داروهای محرک مانند ریتالین و آدرال با افزایش سطح انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند دوپامین و نوراپی‌نفرین، به بهبود تمرکز و کاهش بیش‌فعالی و تکانشگری کمک می‌کنند. داروهای غیرمحرک مانند اتوموکستین برای افرادی که به داروهای محرک پاسخ نمی‌دهند یا عوارض جانبی شدید دارند، تجویز می‌شوند. عوارض جانبی این داروها ممکن است شامل کاهش اشتها، مشکلات خواب و سردرد باشد.

 

۲. رفتاردرمانی

رفتاردرمانی به افراد مبتلا به ADHD کمک می‌کند تا مهارت‌های لازم برای مدیریت علائم خود را یاد بگیرند. درمان شناختی-رفتاری (CBT) به تغییر الگوهای فکری و رفتاری منفی و جایگزینی آن‌ها با رفتارهای مثبت کمک می‌کند. آموزش مهارت‌های اجتماعی نیز به بهبود تعاملات اجتماعی و کاهش مشکلات ارتباطی در کودکان و نوجوانان کمک می‌کند. علاوه بر این، برنامه‌های تقویت مثبت با تشویق رفتارهای مطلوب از طریق پاداش‌های کوچک، به بهبود رفتار کودکان در خانه و مدرسه کمک می‌کنند.

 

۳. آموزش والدین

والدین نقش کلیدی در مدیریت ADHD دارند. آموزش والدین شامل یادگیری روش‌های موثر برای برخورد با رفتارهای چالش‌برانگیز کودک، ایجاد ساختار و برنامه‌های منظم در خانه و استفاده از تکنیک‌های تقویت مثبت و تنبیه مناسب است. این آموزش‌ها به والدین کمک می‌کند تا محیطی حمایت‌کننده و آرام برای کودک خود ایجاد کنند.

 

۴. حمایت آموزشی

کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در مدرسه به حمایت ویژه نیاز داشته باشند. این حمایت شامل ایجاد برنامه‌های آموزشی فردی (IEP)، استفاده از روش‌های تدریس متناسب با نیازهای کودک و همکاری معلمان و والدین برای ایجاد محیطی مناسب برای یادگیری است. حمایت آموزشی به کودکان کمک می‌کند تا در مدرسه عملکرد بهتری داشته باشند و از نظر تحصیلی پیشرفت کنند.

 

۵. تغییرات سبک زندگی

تغییرات سبک زندگی نیز می‌توانند به مدیریت علائم ADHD کمک کنند. ورزش منظم، رژیم غذایی سالم، خواب کافی و مدیریت استرس از جمله این تغییرات هستند. ورزش به ویژه می‌تواند به کاهش بیش‌فعالی و بهبود تمرکز کمک کند. همچنین، ایجاد برنامه‌های منظم و ساختارمند در زندگی روزمره به افراد مبتلا به ADHD کمک می‌کند تا بهتر بتوانند زمان و وظایف خود را مدیریت کنند.

 

درمان-بیش-فعالی-کودکان

 

چه کسانی به دکتر درمان بیش فعالی در تهران نیاز دارند؟

تشخیص ADHD باید توسط یک متخصص پزشکی واجد شرایط انجام شود.اگر شما یا کسی که می‌شناسید علائمی را تجربه می‌کنید که ممکن است نشان‌دهنده ADHD باشد، مهم است که برای ارزیابی و تشخیص کامل به پزشک مراجعه کنید.

درمان ADHD معمولاً شامل ترکیبی از دارو و درمان است.دارو می‌تواند به کاهش علائم کمک کند، در حالی که درمان می‌تواند به افراد مبتلا به ADHD یاد دهد که چگونه رفتار خود را مدیریت کرده و با شرایط خود کنار بیایند.با درمان مناسب، افراد مبتلا به ADHD می‌توانند زندگی سالم و پرباری داشته باشند.

چه زمانی باید به دکتر درمان اختلال بیش فعالی در تهران  مراجعه کنیم؟

اگر شما یا کسی که می‌شناسید هر یک از علائم زیر را تجربه می‌کنید، باید به پزشک مراجعه کنید:

بی‌توجهی:

  • به سختی می‌توانید روی یک کار یا مکالمه تمرکز کنید.
  • به طور مکرر جزئیات را فراموش می‌کنید یا اشیاء را گم می‌کنید.
  • به نظر می‌رسد که به طور مکرر حواس شما پرت می‌شود.
  • مشکل در پیروی از دستورالعمل‌ها.
  • مشکل در سازماندهی کارها و وظایف.
  • به نظر می‌رسد که اغلب در دنیای خود غرق می‌شوید.

بیش فعالی:

  • بی‌قراری یا دست و پا زدن بیش از حد.
  • مشکل در آرام و بی‌حرکت نشستن.
  • صحبت بیش از حد.
  • مشکل در صبر نوبت.
  • دویدن یا بالا رفتن بیش از حد در زمانی که نامناسب است.
  • قطع کردن صحبت دیگران یا پریدن وسط صحبت آنها.

رفتار تکانشی:

  • تصمیمات سریع و بدون فکر گرفتن.
  • درگیر فعالیت‌های خطرناک شدن.
  • مشکل در صبر نوبت.
  • صحبت کردن یا قطع کردن صحبت دیگران.
  • بدون فکر عمل کردن و بعد پشیمانی.

اگر این علائم باعث ایجاد مشکل در زندگی روزمره شما در محل کار، مدرسه یا خانه می‌شود، مهم است که به پزشک مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید : درمان افسردگی کودکان

چگونه دکتر درمان بیش فعالی تشخیص می‌دهد که آیا من بیش فعال هستم یا نه؟

هیچ “تست” واحدی برای ADHD وجود ندارد، اما پزشکان از ترکیبی از ارزیابی‌ها برای تشخیص این اختلال استفاده می‌کنند، از جمله:

  • مصاحبه پزشکی: پزشک در مورد سابقه پزشکی شما، علائمتان و نحوه تأثیر آنها بر زندگی شما سؤال خواهد کرد.
  • ارزیابی روانشناختی: این ممکن است شامل تست‌هایی برای ارزیابی توانایی شما در تمرکز، توجه و کنترل رفتار باشد.
  • پرسشنامه: ممکن است از شما خواسته شود تا پرسشنامه‌هایی را در مورد علائمتان و نحوه عملکردتان در محل کار، مدرسه یا خانه تکمیل کنید.

پزشک شما همچنین ممکن است با معلمان، والدین یا سایر ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی شما صحبت کند تا اطلاعات بیشتری در مورد علائم شما به دست آورد.

تشخیص ADHD بر اساس معیارهای تعیین شده در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) انجمن روانپزشکی آمریکا انجام می‌شود. برای تشخیص ADHD، فرد باید تعدادی از علائم بی‌توجهی، بیش فعالی یا تکانشگری را داشته باشد که در زندگی روزمره او در محل کار، مدرسه یا خانه اختلال ایجاد می‌کند. این علائم باید در دوران کودکی شروع شده باشند و در بیش از یک محیط وجود داشته باشند.

علاوه بر این، پزشک شما باید سایر علل احتمالی علائم شما را رد کند. به عنوان مثال، علائم ADHD می‌تواند ناشی از اختلالات یادگیری، مشکلات استرس یا اضطراب، مشکلات خواب یا سوء مصرف مواد باشد.

اگر پزشک شما ADHD را در شما تشخیص دهد، برای ایجاد یک برنامه درمانی با شما همکاری خواهد کرد. درمان ADHD معمولاً شامل ترکیبی از دارو و درمان است.

دارو می‌تواند به کاهش علائم ADHD مانند بی‌قراری، بی‌توجهی و تکانشگری کمک کند. درمان می‌تواند به شما یاد دهد که چگونه رفتار خود را مدیریت کرده و با شرایط خود کنار بیایید. انواع مختلفی از درمان وجود دارد، بنابراین پزشک می‌تواند درمانی را پیدا کند که برای شما مناسب باشد.

دکتر-درمان-بیش-فعالی-کودکان-در-تهران

بیشتر بخوانید : پرخاشگری‌ کودکان

ویژگی های بهترین دکتر درمان بیش فعالی در تهران

آیا به دنبال بهترین دکتر درمان بیش فعالی کودکان در تهران هستید و می خواهید بدانید بهترین دکتر درمان بیش فعالی چه ویژگی هایی دارد ؟در این بخش به بررسی ویژگی های که بهترین دکتر درمان بیش فعالی کودکان در تهران باید داشته باشد می پردازیم:

تخصص و تجربه: بهترین دکتر بیش فعالی باید دارای تخصص و تجربه کافی در زمینه تشخیص و درمان این اختلال باشد.

دانش به روز: پزشک باید با آخرین تحقیقات و روش های درمانی ADHD آشنا باشد.

صبر و حوصله: درمان بیش فعالی یک فرایند طولانی است و نیاز به صبر و حوصله پزشک دارد.

ارتباط موثر: پزشک باید بتواند به خوبی با کودک و خانواده او ارتباط برقرار کند و به سوالات آنها پاسخ دهد.

رویکرد چند جانبه: بهترین دکتر برای درمان بیش فعالی از رویکرد چند جانبه استفاده می کند که شامل درمان های دارویی، روان درمانی و آموزشی می شود.

 

راهکارهایی برای کنترل بیش فعالی کودکان

برای کنترل بیش فعالی کودکان در تهران، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

  1. ساخت یک برنامه روزانه منظم: برنامه‌ریزی و ساخت یک برنامه روزانه منظم برای کودکان می‌تواند به آن‌ها در انجام وظایف و فعالیت‌های مختلف کمک کند و از احساس بی‌نظمی جلوگیری کند.
  2. تعیین محدودیت‌های زمانی برای تلویزیون و بازی‌های ویدیویی: تعیین محدودیت‌های مشخص برای مدت زمان استفاده از تلویزیون و بازی‌های ویدیویی، به کودکان کمک می‌کند تا فعالیت‌های دیگری همچون خواندن کتاب، بازی خارج از خانه یا ورزش را انجام دهند.
  3. استفاده از سازماندهی و برنامه‌ریزی: برای کودکان با ADHD، برنامه‌ریزی و ساختار مرتب در روز همواره مفید است. آن‌ها را به دنیای پیش‌بینی شده و زمان‌بندی شده کمک کنید تا مهارت‌های سازماندهی خود را تقویت کنند.
  4. تشویق به فعالیت‌های فیزیکی: فعالیت‌های بدنی و ورزشی می‌تواند انرژی اضافی را از بین ببرد و به کودک کمک کند تا احساس آرامش و تمرکز بیشتری داشته باشد. ثبت نام کودک در یک ورزش خاص و به شرکت در فعالیت‌های ورزشی با دوستانش تشویق کنید.
  5. استفاده از تمرینات تمرکز و آرام‌بخش: تمرینات تمرکز و آرام‌بخش مانند تمرین تنفس عمیق، مدیتیشن و یوگا می‌تواند به کودک کمک کند تا تمرکز و آرامش خود را بهبود بخشد.
  6. ارائه سازماندهی و شرایط محیطی مناسب: فضای آرام با کمترین تحریک‌ها و حوادث خارجی، می‌تواند کودک با ADHD را در تمرکز و کنترل بیشتر درس‌ها و فعالیت‌ها یاری دهد.
  7. بهبود خواب و استراحت: اطمینان حاصل کنید که کودک خواب کافی و استراحت لازم را دارد. خواب کافی و استراحت می‌تواند نقش مهمی در مدیریت افزونه بیش فعالی داشته باشد.

برای اطمینان و مدیریت بهتر، همچنین می‌توانید با پزشک، روانشناس یا متخصص ADHD مشورت کنید تا راهکارهای دیگری برای مدیریت بیش فعالی کودکان را به شما ارائه دهند

 

کلام آخر

بیش فعالی کودکان اختلالی روانپزشکی است که در کودکان و بزرگسالان نیز دیده می شود. علائم و نشانه های بیش فعالی و کم توجهی در افراد متفاوت است و در هر فردی به شکلی بروز می کند. این اختلال تا سن 12 سالگی تشخیص داده می شود و تا سن 20 سالگی سن بهبود آن است.در صورتیکه کودک شما دچار بیش فعالی است کافیست با گروه ویان تماس بگیرید مشاوران و روانشناسان ما به شما در حل این مشکل کمک خواهند نمود.

 

سوالات متداول درباره بیش‌فعالی کودکان (ADHD)

 

علائم اصلی چیست؟

در بی‌توجهی:

  • فراموشکاری مکرر

  • مشکل در تمرکز طولانی

  • گم کردن وسایل شخصی

در بیش‌فعالی:

  • بی‌قراری مداوم

  • دویدن یا بالا رفتن در موقعیت‌های نامناسب

  • صحبت کردن بیش از حد

 

 آیا درمان قطعی وجود دارد؟

خیر، اما با مدیریت صحیح:

70-80% کودکان بهبود قابل توجهی پیدا می‌کنند ، ترکیب دارو و رفتاردرمانی بهترین نتیجه را دارد.

 

داروهای مورد استفاده کدامند؟

  • محرک‌ها (مثل ریتالین)

  • غیرمحرک‌ها (مثل اتوموکستین)

  • ممکن است داروهای مکمل هم تجویز شود

 

 روش‌های غیردارویی کدامند؟

  • رفتاردرمانی شناختی (CBT)

  • آموزش والدین

  • کاردرمانی

  • ورزش منظم

  • تغییرات رژیم غذایی

 

 آیا بیش‌فعالی با بزرگ شدن از بین می‌رود؟

در 30% موارد تا بزرگسالی ادامه می‌یابد در بقیه، علائم کاهش می‌یابند اما ممکن است باقی بمانند

چگونه به تحصیل کودک کمک کنیم؟

ارتباط مستمر با مدرسه

استفاده از برنامه آموزشی فردی (IEP)

فراهم کردن محیط یادگیری بدون حواس‌پرتی

استراحت‌های کوتاه بین درس

 

 آیا رژیم غذایی تأثیر دارد؟

برخی مطالعات نشان می‌دهند کاهش شکر و رنگ‌های مصنوعی ممکن است کمک کند ، افزایش امگا3 مفید است اما به عنوان درمان اصلی کافی نیست.

 

تفاوت با شیطنت معمولی چیست؟

علائم در تمام موقعیت‌ها دیده می‌شود (خانه، مدرسه، مهمانی)

باعث اختلال در عملکرد روزانه می‌شود

با افزایش سن بهبود نمی‌یابد

 

آیا ورزش کمک می‌کند؟

بله، ورزش‌های منظم مانند:شنا ، هنرهای رزمی،  یوگا می تواند بسیار مفید باشد.

 

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

وقتی علائم بیش از 6 ماه ادامه یابد ، در چند محیط مختلف دیده شود و باعث مشکلات تحصیلی یا اجتماعی شود

 

آیا این کودکان باهوش‌ترند؟

هیچ ارتباطی بین ADHD و هوش وجود ندارد. این کودکان ممکن است:

  • هوش طبیعی

  • هوش بالا

  • یا هوش پایین
    داشته باشند.

 

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟

خوشحال می‌شویم  نظرات، تجربیات یا سوالات خود را در بخش دیدگاه‌ها با ما در میان بگذارید. همراهی شما به ما کمک می‌کند تا محتوای بهتر و مفیدتری برایتان آماده کنیم.

 

منبع

گروه ویان شامل مجموعه ای از روانپزشکان و روانشناسان برگزیده در حوزه‌های مختلف فوق‌تخصصی است. همه این روانپزشکان و روانشناسان در حوزه کاری خود متبحر بوده و آموزش آکادمیک دیده‌اند.در این مجموعه به طیف گسترده‌ای از مشکلات روانپزشکی و روان‌شناختی کودکان، نوجوانان و بزرگسالان به صورت فردی، زوج، خانواده و گروهی رسیدگی میشود.افتخار ما در گروه ویان، ارائه خدمات مشاوره‌ای و روان‌پزشکی به بیش از ۱۰۰ هزار نفر تا به امروز است.

برچسب ها:

مقالات مرتبط

درمان حواس پرتی در کودکان پیش دبستانی

درمان حواس پرتی در کودکان پیش دبستانی

درمان حواس پرتی در کودکان پیش دبستانی کودکان پیش‌دبستانی پر از انرژی، کنجکاوی و خیال‌پردازی هستند. همین ویژگی‌ها باعث می‌شود گاهی تمرکز کافی روی فعالیت‌ها و آموزش‌ها نداشته باشند. البته تا حدی حواس‌پرتی در این سن طبیعی است، اما وقتی این موضوع به‌طور مداوم تکرار شود،...

درمان اختلال یادگیری کودکان در تهران

درمان اختلال یادگیری کودکان در تهران

درمان اختلال یادگیری کودکان در تهران اختلالات یادگیری یکی از مشکلات شایع در کودکان هستند که می‌توانند توانایی‌های تحصیلی و رشد ذهنی آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهند. کودکانی که در زمینه‌هایی مانند خواندن، نوشتن، ریاضیات یا تمرکز دچار مشکل می‌شوند، نیازمند شناسایی زودهنگام...

چطور کودکی اجتماعی تربیت کنیم ؟

چطور کودکی اجتماعی تربیت کنیم ؟

چطور کودکی اجتماعی تربیت کنیم ؟ همه ما دوست داریم فرزندانی شاد، بااعتمادبه‌نفس و توانمند در برقراری ارتباط با دیگران داشته باشیم. کودک اجتماعی کسی است که می‌تواند در جمع احساس راحتی کند، دوست پیدا کند، احساساتش را بیان کند و با دیگران همکاری داشته باشد. اما این...

پرسش و پاسخ تکمیلی

سوالات شما در اسرع وقت پاسخ داده شده و از طریق ایمیل اطلاع رسانی خواهد شد

3 دیدگاه‌ها
  1. شراره

    سلام من مامان امیررضا هستم. خواستم از آقای دکتر تشکر کنم. خیلی به ما لطف کردن، امیررضا خیلی رفتارهاش بهتر شده.

    پاسخ
  2. زینب کوثری

    پسر من چند ماهی بود که رفتارهای خیلی پرتحرک و بی‌قراری نشون می‌داد و تو مدرسه هم مشکل پیدا کرده بود. بعد از خوندن این مقاله و مطالعه رزومه روانشناسهای مجموعه ویان ، وقت گرفتم. خدا رو شکر بعد از چند جلسه رفتارهاش خیلی بهتر شده. ممنون بابت راهنمایی دقیق و مفیدتون

    پاسخ
یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *